साह्रै बोर पो भयो साथी,आज अफिसमा काम गर्दा,
आफ्नै मुहार नि बिर्सि सकें, कम्प्यूटर हरदम हेर्दा ।
दिमागले कर्मको अर्थ भेट्न छाडिसक्यो,चौतारीमा सुस्ताउन खोज्दै,
भेट्यो चस्माको कैद आँखाले, जो हिड्थ्यो सदा स्वतन्त्रता रोज्दै ।।
थकाईको परिभाषा बुझ्ने प्रयास, चरम सिमामा शरीर छ गर्दै ,
सयौं विषयको भ्रमण गर्ने मन,अझ पनि तर्कको नदी छ तर्दै ।
झट्ट हेर्दा मै जस्तो देखिने मेरो रुप नि आजभोलि थाकेको ,
हाँस्ने चाहना यी ओंठमा अझैं,कामको भारले उसैलाई ताकेको ।।
जे मन पर्दैन त्यही गर्नु पर्ने,मेरो जीवनको अटल सत्य,
थालेपछि सक्काउनै पर्ने,सोच फेरि मै भित्र गर्छ मरि हत्य।
विवशता एकातिर,सफल हुने चाहाना त्यो भन्दा नि विशाल,
मनको एककुनामा जोशको मुस्लो त अर्कोतिर व्यर्थ जल्ने मशाल ।।
यस्तै छन् यी मनका कुरा, जत्ति ताने पनि लम्बिन्छन्,
कर्मका शुरुवात एक सोचमा हुन्छ त अर्कैमा टुग्ङिन्छन्।।
म मात्रै कँहा हो र, हर जीवको यँहा यही छ गति,
कोही देखाउँछन् त कोही लुकाउँछन्,साथी,आ-आफ्नो मति ।।
