Khalti Ko Prasanga

बोलावट

 निशा यो अदभूत् आज; सामुन्ने आएर बस

थोपा थोपा खनाई पिलाउने छु, प्रीतिको रस ।

कोमल यी पाउ आज, माओरले छन् रंंगिएका

माओरका बुट्टा भित्र, एक रंगीन गाथा कुदिएका ।।


सुस्तरी  औंलाले यिनको  बुट्टा छोएर त हेर,

यिनका कलात्मक  संदेश बुझेर त हेर ।।


 निशा यो अदभूत् आज, मनको पर्दा उघार,

कण कणको भेटी चढाउने छु, केवल, तिमी स्वीकार

पाउमा   बाँधिएका लहरे पाउजुप, लयले छन् भरिएका

ह्रदयको स्पन्दनलाई व्यक्त गर्न, यिनलाई जुटाइएका ।


सुस्तरी कर्ण लेराई, यिनको गीत सुनेर त हेर

मधुर भावमा लोत पोत, यिनको भाकामा झुमेर त हेर ।।


 निशा यो अदभूत् आज,थोरै नजिक आऊ 

धैर्यको बत्ती बालेकी छु, चाहानाको दीप जलाऊ 

गुलाबको पंखडी सजित जलमा स्नान गरेका हर कोश

यिनको सुवासमा लुब्ध हुने भँवराको के दोष ?

 

लामो सासद्बारा  यो सुवास फोक्सो सम्म तानेर त हेर

यिनको वासनाको आकर्षणमा एकपटक बहेर त हेर।


 निशा यो अदभूत् आज,सब बन्धन फुकाइदेऊ 

शंकारुपी कारागारबाट आफूलाई छुटाइदेऊ ।

मोही छाडी नौनी निस्कन्छ आरीभित्र मदानीको घंश्रणमा

सम्पूर्ण रुपमा पग्लेको नौनी, आज यस चरणमा ।।


ह्रदय खोलेर यो नौनी, हत्केलामा राखेर त हेर

जिब्रोमा सहजै पग्लने, यो भेटलाई चाखेर त हेर ।।


सुन चाँदी  सब यहाँ आसनमुनि दबाई आएकी 

शक्ति संकल्प हत्केलामा राखि छु ल्याएकी

 हामी दुई बीचको दबाल ढाल्ने  औंजार छ हातमा

मिलनको विगुल बजाउने बादक पनि साथमा ।


एक पाइला तिमी पनि म सितै चालेर त हेर,

जुन आगोमा म दन्केकी छु, त्यही तापमा बलेर त हेर ।

निशा यो अदभूत् आज, यसभित्र पौडिएर त हेर

छोटो छ जीवन, अड्चन छन् धेरै, बन्धन तोडेर त हेर ।।


जन्मभूमि

जन्मभूमि र कर्मभूमि - मेरो एकै भएन,

वर्षौ  भयो छोडेको, माया मनको गएन ।

जन्मेको भूमि नेपाल नै हो, बोलेको भाषा नेपाली,

रगतमा मेरो नेपालीपन, आँखामा उकाली-ओराली ।


स्वादे छ जिब्रो- कल्पन्छ अझ गुन्द्रुक र भातलाई,

स्मृतिको आँगनमा, मन्दिरको घण्टाले बोलाउछ मलाई ।।

'गरि-खाने' नाममा हेर, लम्किएछु म धेरै अगाडि,

फर्केर हेर्दा विकासको लाममा, मातृभूमि अझैं पछाडि ।।


आजको  कालमा  फैलिएको छ प्रपञ्च विकराल,

जन्मभूमिबाट सन्तानलाई फुस्लाई लग्ने अदृश्य जाल ।

म एक हैन, मेरो जन्मभूमिबाट विदेशिए  सन्तान  लाखौं लाख,

कतै हामी सबको विछोडमा रुष्ट त भएन हाम्रो आमाको काख ?


आफूले बामे सरेको भूमि, जोत्न सकिनँ; छातीमा बोकेकी छु भार,

मनको एक कुनामा दायित्व, अर्को कुनामा  समयको मार ।

पक्की सडकमा बदलिन सकिनँ, आफू हिड्न सिकेको गोरेटोलाई,

रुप र पहिरन बदलिए पनि, भुलाउन सकिनँ सुरुवाल-भोटोलाई ।


अर्पण मैले  केही गर्न सकिनँ, मनमा साँचेकी छु ठूलो उधारी 

सिंचेर मलाई हुर्काएकी भूमि, बेला-बखत मनसपटलमा हेर्छु उघारी ।

विडम्बना ठूलो मेरो,   जन्मभूमि र कर्मभूमि  एकै भएन

समयको ओखती लाउँदा पनि,  यो  मनको घाऊ भरेन  ।।

Star in the making

 Far away- a bundled ball of light,

glowing powerfully, yet, unreached by sight.

With perfect  mixture of different emotions,

vigorously burning in divine furnace of caution.

For centuries, feelings were stuffed  inside memory.

Now each strand of memory, goes in the furnace,

one-by-one, slowly, revealing the shining brightness ,

as purified by the pressure and heat.

                Yes, this is the Star in the making!


Far away from the sky, uncaught by eyes,

non-existent for now.

In the beaker of creation,

awaiting the perfect chemical reaction;

to trigger one final nuclear chain process.

Shifting and pouring from one flask to another,

in a speed beyond the senses of any man or its devices;

               Yes, this is the Star in the making!