झगडा पूरानो

पात र हावाको पतझरमा झगडा पूरानो,
हावा गतिमा हराउँछ,ऋतुभर रुख विरानो ।
अंग अंगको झगडामा दिदैं बलिदान
प्रतिक्षामा उभिन्छ, जाडोमा नग्न समान ।।

आफ्नो खानाको स्रोत लुटाएर पनि,
जिवितै रहन्छ मौसमको खेल भनि,
जमिनको साथमा,ऋतुको बेजोड प्रतापमा
हर रुख उभिएकै छ,सूर्यको बदलिदो तापमा ।।

फल उसकै लाग्छ, फूल उसकै फूल्छ
मुना उसकै आउँछ त पात उसकै झुल्छ
प्रकृति बनि आफैं प्रकृतिसितै जुझ्छ,
जति जमिन मुनि त्यति नै आकाशमा पुग्छ।।

त्यसैले त पात र हावाको मीत पनि पूरानो,
समर्पण पात गरि हावामा,रहन्छ रुख विरानो ।।